Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Kokorycz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kokorycz
Ilustracja
Wczesnowiosenny aspekt runa w rezerwacie
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny[1]

Podtyp

zbiorowisk leśnych[1]

Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Położenie

gmina Grodków

Mezoregion

Dolina Nysy Kłodzkiej

Data utworzenia

2000

Akt prawny

Rozporządzenie Nr P/4/2000 Wojewody Opolskiego z dnia 10 stycznia 2000 r.

Powierzchnia

44,28 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kokorycz”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kokorycz”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kokorycz”
Położenie na mapie gminy Grodków
Mapa konturowa gminy Grodków, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kokorycz”
Ziemia50°41′54″N 17°30′00″E/50,698333 17,500000

Rezerwat przyrody „Kokorycz”rezerwat leśny o powierzchni 44,28 ha[2][1] w granicach gminy Grodków w powiecie brzeskim[1]. Powstał na mocy rozporządzenia wojewody opolskiego z dnia 21 stycznia 2000 roku. Rezerwat położony jest na zachodnim brzegu Nysy Kłodzkiej. Wraz z położonym 1,3 km na południe rezerwatem „Dębina” obejmuje dobrze zachowane fragmenty grądów (objęte również ochroną na większej powierzchni w ramach obszaru siedliskowego sieci Natura 2000Opolska Dolina Nysy Kłodzkiej”)[3].

Kokorycz pusta (Corydalis cava)

Drzewostan rezerwatu tworzy 120-letni las dębowy z domieszką lipy, grabu i klonu. Ważnym elementem rezerwatu są rosnące w nim rzadkie rośliny runa. Występują tu między innymi objęte ochroną gatunkową geofity: śnieżyczka przebiśnieg, pierwiosnek wyniosły, kokorycz pusta oraz czosnek niedźwiedzi. Teren rezerwatów jest też ostoją dla rzadkich, ale nie podlegających ochronie gatunkowej roślin, m.in. dziurawca kosmatego i kokoryczy wątłej. Łącznie na terenie rezerwatu stwierdzono 111 gatunków roślin naczyniowych[2].

Fauna rezerwatu została lepiej poznana jedynie w przypadku ptaków – zaobserwowano tu 47 ich gatunków. Wiele z nich to rzadkie ptaki dziuplaste związane ze starodrzewiem, takie jak siniak, dzięcioł zielonosiwy, dzięcioł czarny, dzięcioł średni i muchołówka białoszyja. Nad Nysą Kłodzką występują: zimorodek i sieweczka rzeczna. Teriofauna i entomofauna rezerwatu została jak dotąd poznana fragmentarycznie – obserwowano tu wydrę i żerujące nietoperze[2].

Rezerwat leży na terenie leśnictwa Głębocko w Nadleśnictwie Tułowice[4]. Nadzór sprawuje Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Opolu[1]. Na mocy obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2014 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[1][5].

Na przeciwległym brzegu Nysy Kłodzkiej w odległości niespełna 0,5 km znajduje się użytek ekologiczny „Iglica” powołany dla ochrony miejsca rozrodu i całorocznego przebywania rzadkiej ważki iglicy małej[3][6].

Do rezerwatu można dotrzeć drogą asfaltową od strony miejscowości Głębocko. Niewielka zatoczka (parking dla kilku samochodów) znajduje się przy granicy rezerwatu. Przez teren rezerwatu biegnie droga wyłączona z ruchu samochodowego (atrakcyjna trasa rowerowa). Rezerwat najpiękniej prezentuje się w okresie wczesnowiosennym (marzec-kwiecień), kiedy masowo kwitną kolejne gatunki roślin runa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Rezerwat przyrody „Kokorycz”. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-04-12].
  2. a b c Nawigator po opolskich rezerwatach [online], RDOŚ Opole, 2012.
  3. a b Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2019-07-11].
  4. Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Tułowice na okres od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2023 r. Program Ochrony Przyrody. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Katowicach, 2014. [dostęp 2019-07-11].
  5. Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Opolu z dnia 10 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Kokorycz”. [w:] Dz. Urz. Województwa Opolskiego poz. 1501 [on-line]. 2014-06-11. [dostęp 2019-07-11].
  6. Użytek ekologiczny „Iglica”. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-04-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Walory przyrodniczo-krajobrazowe Obszaru Chronionego Krajobrazu. Bory Niemodlińskie. Stanisław Koziarski, Józef Makowiecki (red.). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, 2001, s. ?. ISBN 83-88796-11-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]